У канцы 2020 г. у Магілёўскім выдавецтве “АмелияПринт” убачыла свет кніга беларускага пісьменніка В.І.Арцем’ева “Народны душою... Жыццё і творчасць А.В. Пысіна”. Кніга прыязна сустрэта чытачамі Магілёўскай абласной бібліятэкі імя У.І. Леніна”.

Аляксандр Карлюкевіч даў на яе добры водгук у газеце “Літаратура і мастацтва” і “Зара над Друццю”. Такой кнігі яшчэ не было ні пра аднаго з пісьменнікаў зямлі Магілёўскай.

Кніга “Народны душою...” у нейкім родзе ўнікальная па змесце і афармленні. Надрукаваная на мелаванай паперы на 256 старонках. Кніга павінна б была быць у кожная публічнай бібліятэцы, бібліятэках навучальных устаноў, асабліва тых, якія рыхтуюць настаўнікаў.

Дарыя Карчашкіна

Са школьнай лавы кожны ведае пра Цётку (Алаізу Пашкевіч). У падручніках яна малюецца спачувальніцай мужыцкай долі, палкай рэвалюцыянеркай і першай беларускай паэткай. Даўнія ацэнкі пісьменніцы і яе творчасці далёка не сёння ператварыліся ў зацёртыя штампы. За імі не відаць асобы жывога чалавека, які жадае і марыць, журыцца і часам знаходзіцца ў дэпрэсіі. У цэлым куды меншая ўвага звяртаецца на прозу пісьменніцы — найцікавейшую, крэатыўную эстэтычную з’яву ў літаратурным жыцці пачатку мінулага стагоддзя.

Сёлета адбылася прыемная падзея для ўсіх тых, хто цікавіцца беларускім перакладам: да шырокага чытача дайшоў пераствораны на нашу мову раман Чака Паланюка «Байцоўскі клуб» (Логвінаў, 2013). Па эканамічных прычынах у 2013 годзе кніга была выдадзеная лімітаваным тыражом, і толькі сёлета дзякуючы краўдфандынгу большая колькасць людзей атрымала магчымасць чытаць кнігу па‒беларуску.

Жюль Верн, Артур Конан Дойл и другие писатели — о таинственных цивилизациях.

Могут ли на нашей планете существовать скрытые от людей места, где обитают неизвестные народы, реликтовые животные и ужасные создания? На этот вопрос с XIX века многие авторы дают свой ответ, помещая своих персонажей в самые отдаленные уголки планеты.

Мы предлагаем 7 классических образцов жанра, которые дают представление о «затерянных мирах» и их обитателях.

Шчыра кажучы, я не фанат гістарычнай літаратуры. Аднак час ад часу ўсё ж цягне зазірнуць у мінулае, асабліва ў хвіліны роспачы і няўпэўненасці ва ўласных сілах. Прашчуры нібыта з дакорам узіраюцца ў цябе, і ты міжволі абуджаешся, бо мусіш быць моцны, каб не падвесці сваіх дзядоў, якія жылі, ваявалі, кахалі і паміралі менавіта дзеля цябе, дзеля твайго жыцця, з якім ты часам абыходзішся неахайна і непаважліва.

В минском издательстве «Кнігазбор» («Книгосбор») увидели свет четыре тома дневников, рабочих записей народного поэта Беларуси Рыгора Бородулина. На многих страницах издания – рассказы, короткие записи о поездках белорусского литератора в разные уголки России, о встречах с известными писателями Москвы, Санкт-Петербурга, других городов и весей из бескрайних российских просторов.

Час — такая субстанцыя, у якой факт, нават калі і ўдаецца яго «дастаць», — ужо скажоны, зменены. Як убачаны праз тоўшчу вады. І больш за ўсё лжэ дакумент — менавіта гэтым перакананнем кіравалася Людміла Рублеўская пры складанні кніг гістарычных нарысаў. «Рыцары і дамы Беларусі» (Мінск, Мастацкая літаратура, 2018) — ужо трэцяя яе кніга, што сталася вынікам праекта, распачатага ў 2007 годзе на старонках выдання «СБ. Беларусь сегодня».